دوربینهای مداربسته معمولاً برای نظارت بر اماکن داخلی و خارجی مورد استفاده قرار میگیرند و بسته به شرایط محیط انواع مختلفی دارند. این دوربینها میتوانند دوربینهای ویدئویی یا دوربینهای دیجیتال باشند. شخصی به نام والتر بروش مخترع دوربین مداربسته بود.
اولین دوربین مدار بسته در سال ۱۹۴۲ توسط ارتش آلمان برای نظارت بر چگونگی شلیک موشک V2 در ایستگاه پرتاب این موشک نصب شد. حدود ۷ سال بعد در آمریکا سیستمهای مدار بسته تجاری به بازار آمد با نام Vericon و جالب توجه است که استفاده از این دوربینها نیازی به مجوز دولتی نداشتهاست.
اولین دوربینهای تحت شبکه در سال ۱۹۹۶ توسط شرکت "Axis" با استفاده از پایه نرمافزاری لینوکس (Linux) تولید شد، این دوربینها براساس استانداردهای HTTP و RTSP طراحی گردیده بود و از استانداردهای IP برای ارسال تصاویر در قالب اطلاعات (Data) استفاده میکرد
دوربینهای مداربسته بر اساس شکل ظاهری و نوع کاربرد نامگذاری میشوند.
دوربین مداربسته مخفی:نوعی از دوربین های مداربسته هستند که جهت فیلمبرداری یا عکسبرداری مخفیانه و بدون اطلاع سوژه استفاده می شوند . این نوع از دوربین های مداربسته دارای اشکال گوناگونی هستند که شبیه به دوربین های مداربسته معمول نیستند و دارای بدنه های گمراه کننده مانند خودکار, سوئیچ ماشین , لامپ , ساعت و ... هستند . دوربین مداربسته مخفی عموما برای عملیات های جاسوسی یا اعمال غیر متعارف مورد استفاده قرار می گیرد.
دوربین مداربسته دام(Dome):اصطلاح دام(Dome) به معنای گنبد است. همانطور که از معنای این دوربینها واضح است اصطلاح دام به شکل بدنه این نوع از دوربینهای مداربسته دلالت دارد.
بعضی از دوربین های گردشی تحت شبکه پیشرفته می توانند عملکرد ردیابی اتوماتیک را پشتیبانی کنند، و معمولا به آنها “دوربین های هوشمند” گفته می شود.
ردیابی اتوماتیک دوربین های مداربسته های IP PTZ چگونه عمل می کند؟
بعضی از دوربین های گردشی تحت شبکه پیشرفته می توانند عملکرد ردیابی اتوماتیک را پشتیبانی کنند، و معمولا به آنها “دوربین های مداربسته ی هوشمند” گفته می شود.
بدین معنا که دوربین مداربسته می تواند به طور اتوماتیک اشیاء متحرک را دنبال کرده و همچنین زوم و فوکوس را به طور اتوماتیک برای گرفتن تصویری واضح، انجام دهد.
این عملکرد زمانی با درصد خطای معقولی عمل می کند که مکان تحت پوشش دوربین، ناحیه های کم ترافیک باشد. مکان هایی مانند پارکینگ ها و موزه ها ، نظارت مدارس و فروشگاه ها و محل های ساخت و ساز در شرایطی که در اوقات کاری نباشند.
به طور معمول، این دوربین های مداربسته شامل یک ماژول ردیابی اتوماتیک هستند که با نرم افزار خاصی که بر اساس پردازش تصاویر هر فریم عمل می کند، ترکیب شده است. کاربران همچنین می توانند از موس برای انتخاب و قفل کردن شی برای ردیابی اتوماتیک استفاده کنند، این کار زمانی موثر است که در تصویر بیشتر از یک شی متحرک وجود دارد.
اگر دوربین مداربسته ای را به منظور شناسایی و یا تشخیص چهره استفاده می کنید، زاویه ی نصب، ارتفاع و فاصله ی آن تا هدف بسیار پر اهمیت است.
همچنین رزولوشن دوربین در بالا بردن دقت تصویر گرفته شده وکم کردن خطاهای پردازشی موثر است.
به منظور به حداقل رساندن خطاهای پردازشی و دریافت تصاویر با بالاترین کیفیت موارد زیر را در نظر بگیرید:
• بهتراست دوربین در ارتفاع 2 تا2.5 متری نصب شود. برای اطلاعات دقیق تر از جدول زیر کمک بگیرید.
• الگوریتم های تشخیص چهره از روش های متفاوتی استفاده می کنند و در اغلب آنها زمانی که چهره به صورت تمام رخ در زاویه ی دید آنها قرار می گیرد کمترین درصد خطا مشاهده می شود. بنابراین متناسب با عملکرد دوربین یا دستگاه، سعی کنید دوربین مداربسته را با زاویه ی 0°~30° نصب شود.
• در صورتی که دوربین و دستگاه از تکنولوژی ROI پشتیبانی کنند برای گرفتن تصاویر با دقت بالاتر، بهتر است از آن استفاده کنید.
• سعی کنید از دوربین هایی با رزولوشن 2MP و یا بالاتر از آن استفاده کنید.
سیستم اعلام حریق چیست؟
یک سیستم اعلام حریق دارای چند دستگاه است که با یکدیگر کار می کنند و در صورت وجود دود، آتش، منوکسید کربن و سایر شرایط اضطراری آن ها را تشخیص داده و از طریق تجهیزات صوتی و بصری به مردم هشدار می دهند.
این هشدار ها می توانند به صورت اتوماتیک توسط دتکتور های دودی و دتکتور های حرارتی فعال شوند و یا با کمک شستی اعلام حریق، در نقاط مخصوص فعال سازی اعلام حریق، به صورت دستی فعال شوند. هشدار ها می توانند زنگ های موتوردار و یا بوق های قابل نصب بر روی دیوار باشند. آن ها همچنین می توانند بلندگوهایی باشند که از طریق آن ها، هشدار و در ادامه پیام صوتی به منظور تخلیه محل و هشدار دادن به افراد داخل ساختمان به منظور عدم استفاده از آسانسورها پخش شود.
بلندگوهای مربوط به اعلام حریق می توانند بسته به کشور محل استفاده و همچنین تولید کننده آن ها، با فرکانس های خاص و درجات صدای متفاوت شامل کم، متوسط و زیاد تنظیم شوند. بیشتر سیستم های اعلام حریق در اروپا، صدایی شبیه صدای آژیر با فرکانس های متناوب دارند.این دستگاه ها در آمریکا و کانادا می توانند صدایی پیوسته داشته باشند و یا از کد های مختلف مانند کد 3 استفاده کنند. همچنین دستگاه های اعلام حریق می توانند برای حجم های مختلف صدا تنظیم شوند. ساختمان ها کوچک تر، دستگاه ها را با حجم صدای کم و ساختمان های بزرگ تر دستگاه ها را با حجم صدای بیشتر تنظیم می کنند.
پس از این که اهداف محافظت در برابر آتش مشخص شد- این کار با در نظر گرفتن کمترین حد لازم از محافظت در برابر آتش که توسط ضوابط ساخت وساز ساختمان ها، شرکت های بیمه و سایر سازمان های مسئول دیکته می شود انجام می گیرد- طراح سیستم اعلام حریق، متعهد می شود تا اجزای لازم، آرایش آن ها و رابط های لازم را به منظور دست یابی به اهداف پیش بینی شده مشخص کند.
تجهیزاتی برای کار انتخاب می شوند که به طور مشخص برای دست یابی به اهداف پروژه تولید شده باشند و همچنین انتظار می رود تا روش های نصب به صورت استاندارد در مرحله طراحی مشخص شوند. در ایالات متحده، ضوابط ملی اعلام حریق که توسط انجمن ملی حفاظت در برابر آتش(NFPA) ارائه شده دستورالعملی جامع برای نصب سیستم های اعلام حریق به شمار می رود و به طور گسترده مقبول است و مورد استفاده قرار می گیرد. در کانادا، استاندارد سیستم های اعلام حریق ULC می باشد. استاندارد معادل در بریتانیا BS 5839 Part 1 است.
EN 54 استانداردی اجباری برای تشخیص آتش و سیستم های اعلام حریق در اتحادیه اروپا به شمار می رود که هدفش ایجاد استاندارد های فنی هماهنگ می باشد به طوری که با کمک این استاندارد ها بتوان محصولات مرتبط با این زمینه را سنجید و گواهی کرد. این کار از طریق مرجعی دارای صلاحیت به نام Notified Body یا NB انجام می گیرد. هر محصول مرتبط با حفاظت در برابر آتش باید استاندارد هایی را که در EN 54 ذکر شده رعایت کند تا بتواند علامت گواهی نامه CE را بر روی خود داشته باشد. به همین ترتیب تنها دستگاه هایی که دارای این گواهی نامه باشند می توانند درکشور های مختلف اتحادیه اروپا تحویل داده شده و در آن جا نصب شوند. از این استاندارد به طور گسترده در سرتاسر جهان استفاده می شود.